"Lees voer!" Dat is een duidelijk gebod, maar wat voor voer moet je dan precies lezen. Snoep, zoutjes of vermicelli in de vorm van letters? Teksten geprint op taarten of snoeppapier? Of tellen de teksten op levensmiddelenverpakkingen ook mee?
De foto is gemaakt in de openbare bibliotheek van Lelystad, op de afdeling waar de kook- en dieetboeken staan. Daar valt wel wat te lezen en het gaat over voer, dus ik begrijp het woordgrapje wel. Maar 'leesvoer' zonder spatie is minstens net zo grappig, en om spatieredenen tegelijk ook veel leuker.
Misschien kunnen ze één letter aanpassen en de neonletters bij de peuterboeken hangen: "Lees voor!"
