Heinekenontvoering [de Volkskrant, 21 oktober 2011]

Hulde voor de Volkskrant! In de krant van gisteren zag ik voor het eerst in maanden 'Heinekenontvoering' weer netjes helemaal aaneengeschreven staan.

Er wordt de laatste tijd nogal veel geschreven over de film over de ontvoering van Heineken. Niet zo gek, want de film gaat volgende week in première. Officieel heet die film 'de Heineken ontvoering', met een onjuiste spatie. Met die titel haken de filmmakers aan bij een trend die door Dan Brown een grote vlucht heeft genomen. Door de populariteit van zijn boeken gingen ineens allemaal schrijvers en filmmakers titels bedenken van het type [lidwoord] [naam] [zelfstandig naamwoord]. En net als Dan Brown plaatsten ze allemaal een spatie tussen de naam en het zelfstandig naamwoord. De grote voorbeelden zijn natuurlijk De Da Vinci code, Het Bernini mysterie, De Delta deceptie en Het Juvenalis Dilemma. Met die boeken heeft Dan Brown in zijn eentje al miljoenen onjuiste spaties over Nederland verspreid. Ludlum kon er trouwens ook wat van...

In april heb ik op deze website voor het eerst aandacht besteed aan 'De Heineken ontvoering'. In de loop der maanden kreeg de film steeds meer media-aandacht, en dus kreeg ik steeds meer e-mails binnen van mensen die over de spatiefout waren gevallen. De media nemen allemaal dingen van elkaar over, waaronder slechte gewoonten, en dus is het niet zo vreemd dat je steeds vaker ergens 'Heineken ontvoering' kon lezen. Je zou bijna denken dat het zo hoort. Ik begrijp wel dat Willem Holleeder de film wil laten verbieden... hij wil natuurlijk niet geassocieerd worden met een film met een foute spatie in de titel! In 2007 veranderde Dick Maas de titel van zijn film 'De Botox methode' (met onjuiste spatie) heel verstandig in 'Moordwijven' (zonder onjuiste spatie). Heel verstandig.

In de Volkskrant van gisteren werd uitgebreid aandacht besteed aan de nieuwe film over de ontvoering van Heineken. En het mooie is: ze schreven 'Heinekenontvoering' overal netjes als één woord. Bij het bespreken van wat boeken over de ontvoering schreven ze zelfs over de 'Heinekenkidnapliteratuur'. Helemaal aan elkaar! Ik kreeg er bijna tranen van in mijn ogen. En daarom eindig ik dit verhaal met de uitroep waar ik het ook mee begonnen ben: hulde voor de Volkskrant!