vanillekogels [Verpakking bij de Hema, 16 februari 2007]

Het woord 'vanille' lijkt misschien wel wat op een stoffelijk bijvoeglijk naamwoord, zoals emaillen, rubberen en zijden. Bijvoeglijke naamwoorden worden in het algemeen niet aan het zelfstandig naamwoord vast geschreven (vergelijk 'emaillen pan', 'rubberen slangetje', 'zijden jurk'). Maar 'vanille' staat niet als een (stoffelijk) bijvoeglijk naamwoord in het woordenboek. De schrijfwijze 'vanille kogels' is dus zonder twijfel fout.

In dit soort gevallen kan de klemtoonregel van pas komen. In woordgroepen (zoals rubberen slangetje') krijgen beide woorden een klemtoon, maar een samenstelling (zoals brandweerslang) heeft maar één klemtoon. We zeggen niet 'vanílle kógels' maar 'vaníllekogels'. En dus is het geen woordgroep (met spatie) maar een samenstelling (zonder spatie).

(Fijn om te zien dat ze het in het Duits wel meteen goed hebben gedaan... want ik zou bovenstaand verhaal niet graag ook nog een keertje in het Duits vertellen.)